Nederland is in de ban van het WK. Het WK is in de ban van de vuvuzela met voor- en tegenstanders van het 'instrument'. Er is al een anti-vuvuzelawebsite gelanceerd. Het gezoem van de lange en vooral luide toeter zal in ons collectieve geheugen gegrift blijven. Veel langer dan het hautaine geneuzel van voetballers en trainers vóór en vooral ná de wedstrijd.
In de jaren negentig bliezen supporters op zelfgemaakte blikken hoorns. Een slim marketingconcept heeft ervoor gezorgd dat de hele wereld nu onder het mom van 'cultuur' de lippen tegen een plastic toeter zet en de longen uit het lijf blaast. Voetballers en trainers klagen steen en been over de belemmering die het getoeter oplevert voor de communicatie op het veld. Dat is goed voor te stellen: het gezoem doet denken aan een bijeninvasie van apocalyptische omvang.
Goede communicatie is essentieel om de winst binnen te slepen. Johan Cruijff zei ooit: “het team dat het meest praat, wint de wedstrijd.” De Argentijnse voetbalgrootheid Lionel Messi zegt dat de vuvuzela's sterk van invloed zijn op uitslag van wedstrijden omdat zij de communicatie tussen spelers onderling en tussen de trainer en zijn team ernstig belemmeren. En dat is nu exact waarom ik vrees voor het resultaat van het Nederlands elftal. Elk interview met één van 'onze jongens' is een demonstratie van slechte communicatie. Een emotieloos gelaat begeleidt ingestudeerde clichés als: “ik denk dat we blij moeten zijn dat we met 3 punten naar huis gaan', of: “en dan zie je dat je het toch moeilijk krijgt”, en: “we waren vandaag de betere ploeg, maar je moet ook het geluk mee hebben”. Dan luister ik toch liever naar dat oorverdovende getoeter!
Roderik Wijkstra – Communicatieadviseur BOOM